کتابشناسی

کتاب شناسیها

اختراع صنعت چاپ در سال 1440 میلادی تحول عظیمی در جامعه بشری ایجاد کرد. از برکت این صنعت امکان چاپ کتاب در نسخ زیاد حاصل آمد و کتاب سریع تر و ارزان تر در اختیار اهل علم قرار گرفت. افزایش و توسعه انتشارات از توانایی فعلی جوامع بشری برای کنترل آنها بیشتر است و با گسترش کتابخانه ها نیاز به تهیه کتاب شناسی نیز احساس شد.

هیچ کتابخانه جدیدی نمی تواند بدون ابزارهای کتاب شناختی  از قبیل کتاب شناسی ها خدمت کافی ارائه نماید. کتاب شناسی ها به استفاده از کتاب ها و دیگر مواد کمک می کنند و به این ترتیب کاربرد سودمند دانش را ارتقا می دهند. بنابراین کتاب شناسی ها اهمیت بنیادی دارد و موتد پایه در هر مجموعه مرجع را تشکیل می دهد.

تعریف: اصطلاح" کتاب شناسی" را اولین بار لوئیس جاکوب دسینت چارلز در کتابی با عنوان بیبلو گرافیا پاریزیانا به کاربرد ولی در قرن هجدهم رایج شد. این عبارت از دو کلمه یونانی" بیبلیون" و " گرافین" مشتق شده است. بیبلیون به معنی کتاب و گرافین به معنی نوشتن است. بنابراین از دیدگاه ریشه شناسی لغت کتاب شناسی به معنی نوشتن کتاب هاست. این معنای اولیه ای است که در واژنامه انگلیسی آکسفورد ارائه شده است. بنابراین کتاب شناسی در اصل به عنوان نوشتن( به مفهوم مکانیکی آن ) و استنساخ کتاب ها تعریف شد.

کتاب شناسی فهرستی سازمان یافته از منابع ردیف اول یا دیگر منابع مربوط به موضوع ها یا شخص مفروض است. کتاب شناسی عبارت است از سیاهه ای از نام و مشخصات مواد کتابی و غیر کتابی که به روش خاصی از جمله الفبای نام پدیدآور یا زمان و موضوع تنظیم شده است. کتاب شناسی می تواند جامع یا گزیده باشد و گاهی ممکن است با توضیحات ارائه شود. کتاب شناسی می تواند به عنوان بخشی از یک اثر بزرگ تر یا به عنوان اثری جداگانه منتشر شود. هدف اساسی یک کتاب شناسی کمک به استفاده کننده در تشخیص، وجود یا شناسایی یک کتاب یا هر ماده ی دیگر است که ممکن است مورد توجه شخص باشد. وظیفه اصلی کتاب شناسی ثبت پیشینه های دانش بشری است.